ماهِ «ذی القعدة الحرام» ماهی است که جنگ تعطیل است، ماهِ صلح است، ماهِ آشتی است، آشتیِ با فطرت، آشتیِ با خدای متعال، آشتیِ با خوبی‌ها، آشتیِ با فضائل، جنگِ با بدی‌ها، مقابله‌ی با رذائل و قبائح و رسوایی‌هاست.
دیگر انسان باید آتش‌بس بدهد، باید رسوایی و بدی‌ها را رها کند، باید بیاید و دیگر با خدای متعال آشتی کند، به معنای واقعی آشتی کند. خدایا! در مقابلت ایستادم و کار بدی کردم؛ آمده ام تسلیمت شوم؛ دیگر برای من مأمور نفرست که تعقیبم بکنند و مچم را بگیرند؛ هر کسی و هر چیزی که بوده ام، آمده ام خودم را تسلیم کنم.