ابن اسحاق گفته است:
وقتی که قریش این معاهده را نوشتند، بنی هاشم و بین عبدالمطلب به حضرت ابوطالب (ع)، روی آوردند و همراه او داخل شعب ابوطالب (ع)، شده، در آن گرد آمدند. ابولهب از میان ایشان جدا شد و به قریش پیوست و با آنان، هم پیمان گردید.
قال ابن إسحاق:
فلمّا فعلت ذلك قريش انحازت بنو هاشم و بنو المطّلب إلى أبي طالب بن عبد المطلّب فدخلوا معه في شعبه و اجتمعوا إليه، و خرج من بني هاشم أبولهب عبد العزّى بن عبد المطلب إلى قريش و فظاهر هم.[1]
[1] . همان.