در كلام اللّه از هر طرف صدا شنيده مى شود، و تنعّم و لذّت حاصل از آن به مراتب گواراتر از لذّت اكل وشرب است. در روايتى از امام صادق ـ عليه السّلام ـ درباره ى آيه ى «إِيَّاكَ نَعْبُدُ»(تنها تو را مى پرستيم.) آمده است كه فرمود:« لا زِلْتُ أُكرِّرُها حَتّى سَمِعْتُها مِنْ قائِلِها. »پيوسته آن را تكرار مى كردم، تا اين كه آن را از گوينده اش [= حضرت حقّ[ شنيدم. به همين مضمون: مفتاح الفلاح، ص 372؛ فلاح السائل، ص 107؛ بحار الانوار، ج 47، ص 58، ج 81، ص 247؛ مستدرك الوسائل، ج 4، ص 106.
خوردن و خوابيدن و پرداختن به بعضى شؤون حيوانى ما را از برخى حيوانات پايين تر آورده است. خداوند متعال مى فرمايد:«وَ أَوْحَى رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ» و پروردگارت به زنبور عسل وحى نمود.سوره ى نحل، آيه ى 68. خدا مى داند كه زنبور عسل چه كارهاى عجيبى را مى كند كه ما انسان ها با ادّعاى شرافت معلوم نيست بتوانيم انجام دهيم. حضرت رسول اكرم ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ مى فرمايد:
« حُبِّبَ إِلَىَّ مِنْ دُنْياكُمْ: أَلنّسِاءُ وَالطّيبُ، وَجُعِلَ قُرَّةُ عَيْنى فِى الصَّلاةَ. » از دنياى شما سه چيز مورد علاقه ى من است: عطر و بوى خوش، زنان، ولى نور چشم من در نماز قرار داده شده است.وسائل الشيعة، ج 1، ص 442، ج 2، ص 144؛ بحار الانوار، ج 73، ص 141؛ ج 79، ص 211؛ خصال، ص 165. هركدام از اين ها محبوبيّت و لذّت تكوينى دارد، ولى لذّتى كه در نماز است بيشتر از لذّت آن دو است، اما چه كنيم كه در ذايقه ى ما شور و تلخ است، لذا هر چه زودتر مى خواهيم نماز را به آخر برسانيم و از آن فارغ شويم! بعضى از پروانه ها و زنبورها نيز بوى خوش را طالبند، بهره گرفتن از جنس مخالف هم مشترك بين حيوانات است، ولى اين از مختصّات و امتيازات انسان كامل است كه از نماز لذّت مى برد.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد