طبرانی از عبدالله بن محمّد بن عقیل روایت کرده است:
وقتی رحلت فاطمه (ع) نزدیک شد، از علی (ع) درخواست آب کرد. سپس غسل کرد و تطهیر نمود و جامه‌های کفن خویش را خواست. جامه خشن و زبری آوردند آن را پوشید و خود را حنوط کرد. سپس به علی (ع) گفت: زمانی که مرگم فرا رسد بدنم را آشکار مکن و مرا در همین جامه‌ها پیچیده به خاک بسپار.
قال الطّبرانيّ:
حدّثنا إسحاق بن إبراهیم الدّبريّ عن عبد الرّزّاق عن معمّر عن عبدالله ابن محمّد بن عقیل إنّ فاطمة لمّا حضرتها الوفاة أمرت علیّاً فوضع لها غسلاً فاغتسلت و تطهّرت و دعت بثیاب أکفانها، فأتیت بثیاب غلاظ خسن و لبستها و مسّت من الحنوط و أمرت علیّاً أن لا تکشف إذا قبضت و أن درج کما هي في ثیابها، فقلت له: هل علمت أحداً فعل ذلک؟ قال: نعم کثیر بن عبّاس.[1]
[1]ـ المعجم الکبیر 22: 399 ح 996، حلیة الأولیاء 2: 43.
برچسب خوردهاسناد شهادت, الصدیقة الشهیده, ام الائمه, ام الحسن, ام الحسن و الحسین, ام الحسین, ام السبطین, ام المؤمنین, امام علی, امام علی علیه السلام, اوصاف, اوصاف بی بی دو عالم, اوصاف حضرت زهرا, اوصاف حضرت زهرا سلام الله علیها, اوصاف حضرت فاطمه, بی بی دو عالم, پیامبر, پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله, حضرت زهرا, حضرت زهرا (س), حضرت زهرا سلام الله علیها, حضرت زهرا علیها السلام, حضرت زهرا(عليها السلام), حضرت فاطمه, حضرت فاطمه زهرا, حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها, دختر رسول خدا, راضیة مرضیه, راضیه, روایت, شهادت حضرت زهرا, شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها, شهادت حضرت فاطمه, شهادت حضرت فاطمه سلام الله علیها, شیخ صدوق, صدیقة الشهیده, صدیقه, صدیقه شهید, صفات, صفات حضرت زهرا, صفت های حضرت زهرا, طبرانی, عبدالله بن محمّد بن عقیل, فدک, مقتل حضرت زهرا, مقتل حضرت زهرا سلام الله علیها, مقتل حضرت فاطمه, مقتل حضرت فاطمه زهرا, مقتل حضرت فاطمه زهرا (س), مقتل حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها, مقتل حضرت فاطمه سلام الله علیها, مقتل حضرت فاطمه(س)
