همه مراجع (به جز سیستانى و مكارم): لباس شهرت، لباسى است كه پوشیدن آن براى شخص – به جهت جنس پارچه، رنگ، كیفیت دوخت و یا مندرس بودنش – معمول نبوده و خلاف شأن او به حساب آید ؛ به طورى كه اگر آن را در برابر مردم بپوشد، توجه آنان را به خود جلب كرده و انگشت نما مى شود.[1]
آیه اللّه مكارم: لباس شهرت، لباسى است كه جنبه ریاكارى دارد و شخص مى خواهد به وسیله آن، مثلاً به زهد و ترك دنیا مشهور شود ؛ خواه از جهت پارچه یا رنگ آن باشد و یا دوخت آن. امّا اگر واقعا قصدش ساده پوشیدن است و جنبه ریا كارى ندارد ؛ نه تنها جایز بلكه عملى شایسته است.[2]
آیه اللّه سیستانى: منظور لباسى است كه مؤمن را به صورتى زشت و نامناسب درآورد.[3]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – توضيحالمسائل مراجع، م845 ؛ نورى، توضيحالمسائل، م846 ؛ بهجت، توضيحالمسائل، م711 ؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتاءات، س 1361 ؛ وحيد، توضيحالمسائل، م851.
[2] – توضيحالمسائل مراجع، م 845.
[3] – دفتر: سيستانى.