«كفّاره» از ماده «كفر» به معناى پوشاندن است و در اصطلاح دينى، عبارت است از: «پرداخت صدقه، قربانى و انجام دادن عمل شرعى و مانند آن به جهت گناهى كه انجام گرفته است». از آنجايى كه آثار گناه را محو مى‌سازد و آن را از انسان مى‌پوشاند، «كفّاره» مى‌نامند.

انسان كافر، نيز از آن جهت كه حقايقى از قبيل خدا، قيامت، نبوت و… را انكار كرده و آن را از خود مى‌پوشاند، كافر ناميده مى‌شود. كفّاره در همه شريعت‌ها و اديان، براى اجتناب از پيامدهاى سوء اعمال شرعى، غيراخلاقى و مخالف اصول اجتماعى انجام مى‌گيرد.

مهم‌ترين آثار آن، جلب رضايت و فرو نشاندن خشم الهى است. كفّاره چند نوع است: معين، مخير، مرتب، مرتب و مخير و كفّاره جمع. تعريف و موارد هريك از اينها در جاى خود بيان شده است.[1]

 

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی


[1] – لسان العرب، ماده كفر ؛ مجمع البحرين، ماده كفر ؛ فرهنگ اصطلاحات فارسى ؛اللمعة الدمشقيه.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *