همه مراجع: آرى، افزون بر قضاى روزه ها، باید كفاره نیز بدهید و ناآگاهى از كفاره، باعث سقوط آن نمى گردد.[1]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – سيستانى، منهاجالصالحين، ج1، كفارهالصوم ؛ خامنهاى، اجوبهالاستفتاءات، س822 و دفتر: همه مراجع.
برچسب خوردهائمه علیهمالسلام, اجتهاد, اجتهاد و تقلید, احکام, احکام شرعی, اساتید, استنباط, استنباط احكام, اصطلاح فقهى, اهمیت روزه, پیامبر ص, پیامبر صلى الله علیه وآله, پیشینه تقلید, تقلید, تقلید از مجتهد, تلاش, خون, خون لثه, خون لثه روزه دار, دانشجو, دروغ, دروغ روزه دار, دندان, دهان, راهنما, رژلب, روزه, روزه دار, زمان پیامبر, شامپو, عالم, عطر, عطر روزه دار, فقیه, قصد اقامت, كفّاره, كفّاره روزه, کرم, کوشش, لثه, ماه مبارك رمضان, متعارف, مجتهد, مرجع, مرجع دینی, معمول, نماز, همبستگی
