شخصى مى گفت: با رفقا بودم آقايى را از دور در كوچه ديدم، به دلم افتاد كه امام زمان ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف ـ است، با خود گفتم در دل به او سلام مى كنم، اگر جواب داد معلوم مى شود آن حضرت است. وقتى از كنار او ردّ شديم، در دل به آن بزرگوار سلام كردم، تبسّمى نمود و فرمود: « عَلَيْكُمُ السَّلامُ »! به رفقاى همراه خود گفتم: آقا را ديديد؟ گفتند: كدام آقا؟ معلوم شد كه آنها نه آقا را ديده اند و نه جواب سلام او را شنيده اند!
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد