شیخ مفید گوید:
شمر فرود آمد و سر او را برید و سرش را نزد خولی برد. او هم گفت: نزد امیر، عمر بن سعد ببر.
قال المفید:
وَ نَزَلَ شِمْرٌ إِلَيْهِ فَذَبَحَهُ ثُمَّ دَفَعَ رَأْسَهُ إِلَى خَوَلِيِّ بْنِ يَزِيدَ، فَقَالَ: احْمِلْهُ إِلَى الْأَمِيرِ عُمَرَ بْنِ سَعْدٍ.[1]
[1]– الارشاد: 242.
برچسب خوردهپنج تن, تاریخ, تاریخ اسلام, تاریخ امام حسین, تاریخ امام حسین علیه السلام, تاریخ تشیع, تاریخ شیعه, چهارده معصوم, حسین بن علی, حسین بن علی علیه السلام, حضرت عبدالله بن حسن علیه السلام, خولی, دوازده امام, روایت, سیره ائمه, شمر, شهادت, شیخ مفید, عاشورا, عمر سعد, کربلا, محرم, مقتل, مقتل امام حسین, مقتل معصومین, ولایت