همه مراجع: اگر بدون قصد لذت و ترس افتادن به گناه باشد و باعث مفاسد و انحرافات اخلاقى نشود، اشكال ندارد.[1]

 

 

پی نوشت


[1] – خامنه‏اى، اجوبه‏الاستفتائات، س 1194 و 1206 ؛ مكارم، استفتائات، ج1، س775 و 772 ؛ فاضل، جامع‏المسائل، ج1، س1726 و 1727 ؛ نورى، استفتائات، ج1، س 450 و 452 ؛ بهجت، توضيح‏المسائل، متفرقه، م2 ؛ امام، استفتائات، ج3، (نظر)، س15 و 19 ؛ تبريزى، استفتائات، س1081 و 1603 ؛ صافى، جامع‏الاحكام، ج2، س1708 و 1719 ؛ سيستانى، sistani.org، فيلم، س 8 ؛ دفتر: آية اللّه‏ وحيد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *