بندگی تنها در به جا آوردن نماز و روزه و احکام شرعی خلاصه نمی‌شود. حقیقت بندگی که این چیزها نیست.
بندگی یعنی عبد در برابر مولایش هیچ‌گونه اراده‌ای از خود نداشته باشد و هر چه صاحبش اراده کند، بنده نیز همان را اطاعت کند.
بنده آن باشد که بند خویش نیست جز رضای خواجه‌اش در پیش نیست
…اگر کسی از خودش نگذرد، نمی‌تواند بنده‌ی واقعی باشد.
منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 162