تيمم دو فايده و فلسفه مهم دارد:
1 – فايده بهداشتى
خاك به جهت داشتن باكترى هاى فراوان، مى تواند آلودگى ها را از بين ببرد. اين باكترى ها معمولاً در سطح زمين ـ كه از هوا و نور آفتاب بهتر مى توانند استفاده كنند فراوان هستند و از اين نظر مى تواند تا حدودى جانشين آب شود. با اين تفاوت كه آب حلاّل است؛ يعنى، ميكروب ها را حل كرده و با خود مى برد؛ ولى خاك ميكروب كش است و خاكى اين اثر بخشى را دارد كه كاملاً پاك باشد. از اين رو قرآن از آن به «صعيداً طيباً» (زمين پاك) تعبير كرده است.
2 – فايده اخلاقى
تيمم يكى از عبادات است؛ زيرا انسان پيشانى خود را ـ كه شريف ترين عضو بدن او است ـ با دستى كه بر خاك زده، لمس مى كند تا فروتنى و تواضع خود را در پيشگاه او آشكار سازد و به دنبال اين كار، متوجه نماز و يا ساير عباداتى مى شود كه در آن وضو و غسل شرط است. به اين ترتيب تيمم در پرورش روح تواضع و عبوديت و شكر گزارى در بندگان اثر مى گذارد.[1]
پی نوشت
[1] – تفسير نمونه، ج 3، ص 443.