مرحوم علامه طباطبايى قدس سره به فردى كه چنين سؤالى از ايشان پرسيده بود در پاسخ لطيفى فرمودند: صلواتى كه ما مى فرستيم اولاً از خودمان چيزى اهدا نمى كنيم بلكه به خدا عرض مى كنيم و از او مى خواهيم كه بر پيامبر و خاندانش (علیهم السلام) رحمت ويژه بفرستد و ثانياً گر چه اين خاندان نسبت به ما محتاج نيستند ولى به ذات اقدس اله كه نيازمندند و بايد دائماً فيض الهى بر آنها نازل شود. در واقع با اين صلوات خود را به اين خاندان نزديك كرده ايم. بعد مثال مى زدند و مى فرمودند: اگر باغبانى در باغى كه همه گل ها و ميوه هايش مِلك صاحب باغ است كار كند و از صاحب باغ حقوق بگيرد، روز عيد، يك دسته گل از باغ تهيه كند و به حضور صاحب باغ ببرد آيا عمل او موجب تقرب به صاحب باغ هست يا نه؟ مسلماً هست. اين عمل نشانه ادب باغبان است. صلوات هم ادب ما را ثابت مى كند و اِلاّ ما كه از خودمان چيزى نداريم. بلكه از ذات اقدس اله مسئلت مى كنيم بر مراتب و درجات اين بزرگواران بيفزايد. و همين عرض ادب براى ما تقرّب است.
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف:آیت اللّه عبداللّه جواد آملی/پرسش وپاسخ دانشجویی