فاطمه دختر امام حسين(ع) و ام اسحاق بود. سكينه، خواهر وي و زين العابدين(ع)، علي اكبر(ع) و عبدا…رفيع(ع) از برادرانش بودند.كنيه فاطمه دختر امام حسين(ع)، ام عبدا… و لقبش فاطمه صغري و النبويه بود. فاطمه با حسن ابن علي(حسن مثني) فرزند عمويش، امام حسن مجتبي ازدواج كرد و ثمره اين پيوند آسماني 4 فرزند به نام هاي عبدا…، ابراهيم، حسن و زينب بود.
فاطمه زني عالم، خداپرست و محدث بود كه عمرش را در راه حمايت از مقام ولايت صرف نموده و نقشي شگرف در بيان پيام عاشورا و بيداري امت اسلامي داشت. به نقل از مورخين، فاطمه شبيه ترين فرد به فاطمه زهرا(س) بود. او به كثرت عبادت و تجهد مشهور بود. امام حسين(ع) درباره دخترش فرموده است:در دينداري فاطمه چنان بود كه شب ها را با نماز صبح مي كرد و روزها روزه بود.
فاطمه نزد پدر، شأن و منزلت والايي داشت تا جايي كه آن حضرت در روز عاشورا وصيت نامه خويش را به وي سپرد و بدين ترتيب فاطمه را امانت دار ميراث امامت قرار داد.
اين بانوي با تقوا در روز عاشورا، شاهد پرپر شدن گل هاي بوستان محمد(ص)بود. در آن زمان كه دشمن بي رحم به خيمه هاي زنان و كودكان حمله كرد،فاطمه از جمله افرادي بود كه مورد حمله وحشيانه دشمن قرار گرفت و مجروح گشت و به همراه ساير زنان دلسوخته به اسيري برده شد. وي هنگامي كه در كوفه، جمعيت را مشغول شادي و پايكوبي ديد، بانگ برآورد كه: «اي اهل كوفه! هلاكت بر شما باد، آيا مي دانيد كدامين خون از پيامبر خدا برگردن شماست و او آن را از شما طلب خواهد كرد؟ سنگ و خاك بر دهان تو باد اي كسي كه به كشتن مردماني كه خداوند آنان را از هر آلودگي پاك كرده، افتخار مي كني، اينك منتظر لعنت و عذاب خود باشيد كه به همين زودي پي در پي از آسمان بر شما وارد خواهد شد و شما را به كيفر اعمالتان گرفتار خواهد نمود.»
فاطمه دختر امام حسين(ع) به گفته بسياري از مورخان در اواخر عمر خويش به مصر مهاجرت كرد و در آن جا سكني گزيد. وي در سال 110 هجري در هفتاد سالگي از دنيا رفت. آرامگاه او در محله اي معروف به محله«فاطمه نبوي» قرار دارد
منبع:پرسمان