آيات عظام امام، خامنهاى و نورى: اگر در حد احتمال باشد، اشكال ندارد ؛ ولى اگر بداند در روز چيزى از آن فرو مىرود، بايد دندان خود را خلال يا مسواك كند و اگر انجام ندهد و چيزى از آن فرو رود، روزهاش باطل مىشود و اگر فرو نرود، بنابر احتياط واجب، بايد قضاى آن را به جا آورد.[1]
آيات عظام بهجت، تبريزى، سيستانى، صافى و فاضل: اگر در حد احتمال باشد، اشكال ندارد ؛ ولى اگر بداند در روز چيزى از آن فرو مىرود، بايد دندان خود را خلال يا مسواك كند و اگر انجام ندهد، روزهاش باطل مىشود (هر چند چيزى از آن فرو نرود).[2]
آيهاللّه مكارم: اگر در حد احتمال باشد، اشكال ندارد ؛ ولى اگر بداند در روز چيزى از آن فرو مىرود، بنابر احتياط واجب، بايد دندان خود را خلال يا مسواك كند و اگر انجام ندهد و غذا فرو رود، روزه را تمام كند و بعد از ماه رمضان قضا نمايد.[3]
آيهاللّه وحيد: اگر در حد احتمال باشد، اشكال ندارد ؛ ولى اگر مطمئن باشد در روز چيزى از آن فرو مىرود، بايد دندان خود را خلال يا مسواك كند و اگر انجام ندهد و چيزى از آن فرو رود، روزهاش باطل مىشود.[4]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – توضيحالمسائل مراجع، م 1578 ؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتاآت، س 764.
[2] – توضيحالمسائل مراجع، م 1578 و سيستانى، تعليقات على العروة، ج2، المفطرات، م 1.
[3] – مكارم، توضيحالمسائل مراجع، م 1578.
[4] – وحيد، توضيحالمسائل، م 1586.