شیخ مفید گوید:
چون حسین بن علی (ع) شهید شد، ابحر بن کعب آمد و شلوار از تن حضرت درآورد. از آن پس دستانش در تابستان مثل دو چوب خشک می‌شد و در زمستان از آن، چرک و خون می‌آمد تا آن‌که خدا او را هلاک کرد.
قال المفید:
فَلَمَّا قُتِلَ الحسین (ع)، عَمَدَ بَحْرُ بْنُ كَعْبٍ إِلَيْهِ فَسَلَبَهُ السَّرَاوِيلَ وَ كَانَتْ يَدَا أبَحْرِ بْنِ كَعْبٍ (لعنه الله) بَعْدَ ذَلِكَ تَتَيَبَّسَانِ فِي الصَّيْفِ حتّی كَأَنَّهُمَا عُودَانِ وَ تَتَرَطَّبَانِ فِي الشِّتَاءِ فَتَنْضَحَانِ دَماً وَ قَيْحاً إِلَى أَنْ أَهْلَكَهُ اللَّهُ.[1]
[1]– الارشاد: 241، اعلام الوری 2: 468، المناقب لابن شهر آشوب 4: 57، مقتل الخوارزمی 2: 38، مقتل ابی مخنف: 147.