در زمان سابق(رژيم طاغوتى پهلوى.)، وقتى در اوقات زيارتى اطراف حرم حضرت معصومه ـ عليهاالسلام ـ ازدحام مى شد، و زنان حجاب را درست رعايت نمى كردند، آيت اللّه بروجردى ـ رحمه اللّه ـ مى فرمود: « مناسب نيست اهل علم بدون ضرورت، در ميان جمعيّت و ازدحام داخل شوند، خوب است ملاحظه كنند. »
اميدواريم خداوند براى يك مشت شيعه ى مظلوم، صاحبشان را برساند؛ زيرا در عالم چنين سابقه نداشته و ندارد كه رييس و رهبرى از مريدان و لشكرش اين قدر غيبت طولانى داشته باشد. چه بايد گفت؟ معلوم نيست تا كى! در تمام امّت هاى گذشته غيبت مقدّر شده است، ولى در هيچ امّتى چنين غيبتى با وقت نامعلوم و غير مقدّر اتّفاق نيفتاده است.
ما مسلمان ها امتحان خود را با پيغمبر ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ و يازده امام ـ عليهم السّلام ـ در زمان حضورشان پس داده ايم، اگر اين يكى هم ظاهر مى شد، لابدّ به قربانش مى رفتيم! كسانى كه در زمان ائمه ـ عليهم السّلام ـ به بنى اميّه و بنى العبّاس گرايش داشتند مگر ديوانه بودند؟! آن ها از ميان دو راه دين و دنيا، دنيا و ضدّ آخرت را اختيار مى كردند، و هنوز مناصب( پست ها.) آنها براى ما عرضه نشده تا امتحان خود را پس بدهيم.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد