تدريس و تعليم و تعلّم انسانها، مخصوص انبيا ـ عليهم السّلام ـ است، و علم و سواد بشر بدون وحى و تعليم انبيا ـ عليهم السّلام ـ ضررش بيشتر از نفع آن است، با سواد مى شوند كه با آپلو به كجا بروند، و آن جا چه كار كنند، به چه انگيزه مى روند؟ كه در برابر دشمن موضع بگيرند و او را بهتر هدف قرار دهند!
نمى گويند كه عالِم مهجور و از جامعه به دور باشد، بلكه در علم تصّرف مى كنند، و به وسيله ى علم و دانش سلاحى مى سازند كه بدون صدا آدم بكشد، و با آن علما را ترور مى كنند و مردم را از متابعت آنها محروم مى سازند، تا بهتر بتوانند بر آنها مسلّط شوند و منافع آنها را به يغما ببرند. اين گونه سلاح بى صدا بيست سال قبل با ده هزار تومان تهيّه مى شد. آن را براى برادركشى و يا به جان هم انداختن به دست مسلمانان مى دهند. اى كاش مفسد واقعى و كافر هم اين بلا بر سرش مى آمد! بلكه مى گويند: هر كس با ما مخالف باشد بايد نابود شود، خواه مسلمان باشد يا كافر.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد