شيخ ما(آيت اللّه حاج شيخ محمّد حسين اصفهانى ـ رحمه اللّه) از آقاى سيّد صدر ـ رحمه اللّه ـ پرسيد: منظور از « علما » در آيه ى «إِنَّمَا يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَـآؤُاْ» (از ميان بندگان تنها دانشمندان از خدا بيم دارند.) چيست؟سوره ى فاطر، آيه ى 28.
ايشان فرمود: « علماى باللّه » مراد است، نه عالم به چند اصطلاح، زيرا در آيه كلمه ى «إِنَّمَا» آمده است.كه دلالت بر انحصار مى كند، و عموم از آن استفاده نمى شود تا همه ى عالمان را شامل گردد واى بر ما اگر روزى بيايد كه اسرار پنهان ما زيرورو شود و معلوم گردد كه از اهل علم و اهل دين نيستيم، و تنها دنياى خود را آباد كرده ايم، و با اين هيكل و لباس و مقام، اعمال و رفتار و اقوال ما به صورت غير مستقيم سبب انحراف ديگران شده و حال اين كه فرموده اند: « كُونُوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَيْرِ أَلْسِنَتِكُمْ. » با غير زبانتان مردم را [به سوى دين و خدا] دعوت كنيد. اصول كافى، ج 2، ص 78؛ وسائل الشيعة، ج 1، ص 76؛ ج 15، ص 246؛ بحار الانوار، ج 67، ص 303.
زيرا اگر به قيامت يقين نداشته باشيم، معذور نيستيم، زيرا به ما گفته مى شود:
« أَفلا تَعَلَّمْتَ؟ » چرا ياد نگرفتى؟ بحار الانوار، ج 1، ص 177؛ ج 2، ص 29 و 180؛ ج 7، ص 285.
و اگر به آن يقين داشته باشيم ولى به مقتضاى آن عمل نكنيم، باز معذور نخواهيم بود و به ما گفته مى شود:
« أَفَلا عَمِلْتَ؟ » چرا عمل نكردى؟ بحار الانوار، ج 1، ص 177؛ ج 2، ص 29 و 180؛ ج 27 ص 285.
در روايتى از اميرمؤمنان على عليه السّلام ـ آمده است:« عالم بى عمل، وَقُود النّار، يعنى آتشگيره و هيزم آتش جهنّم خواهد بود. ر.ك: بحار الانوار، ج 2، ص 111؛ منية المريد، ص 137.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد