ابتدا علل فراموشى را مرور مى‏كنيم و سپس عواملى كه در تقويت حافظه مؤثّر است بيان مى‏گردد.

يك. علل فراموشى

يكى از نگرانى‏هاى شايع – به ويژه در ميان دانشجويان – فراموشى است.

دانشجويان معمولاً از حافظه خود و فراموشى سريع مطلب همواره شكايت مى‏كنند. اين نگرانى‏ها در زمان امتحان دو چندان مى‏شود و گاهى منجر به از دست دادن اعتماد به نفس مى‏گردد؛ چرا اين نگرانى‏ها درباره حافظه وجود دارد؟

 

به طور كلى مى‏توان علل فراموشى را به دو دسته تقسيم كرد:

1 – آسيب‏هاى جسمانى ؛ (مانند بعضى از بيمارى‏ها)، آسيب‏هاى مغزى (مثل بروز ضايعه‏اى در مغز، ضربه مغزى، سكته‏هاى مغزى و مسموميت‏هايى كه منجر به تخريب يا آسيب نورون‏هاى عصبى مى‏شود). همچنين انواع دمانس‏هاى مغزى، مشكلاتى از قبيل بيمارى آلزايمر را به دنبال دارد كه همه اين مشكلات جسمانى، مى‏تواند موجب كاهش كارآيى حافظه و بالاخره فراموشى شود.

 

2 – مشكلات روحى ؛ (مانند اضطراب، افسردگى و…).

 علاوه بر اينها عوامل ديگرى نيز در فراموشى نقش دارد كه بيشتر در زمان حفظ و يادگيرى رخ مى‏دهد؛ از جمله:

الف. عدم توجه و تمركز كافى هنگام رمز گردانى و به خاطر سپردن؛

ب. محدوديت ظرفيت حافظه؛

ج. گذشت زمان و عدم تكرار مطالب؛

د. به هم ريختگى و عدم انسجام مطالب هنگام يادگيرى؛

ه . تداخل مطالب و موضوعاتى كه قبل يا بعد از يادگيرى رخ مى‏دهد؛

و. بى‏انگيزگى و بى‏هدفى هنگام يادگيرى و به خاطر سپردن مطالب؛

ز. مشكلات روحى هنگام يادگيرى و زمان بازيابى (مثل افكار اضطراب‏آميز)؛

ح. نامناسب بودن زمان و مكان يادگيرى؛

ط. زوال مطالب در انبار حافظه؛

 

دو. راه‏هاى بهسازى حافظه

1 – توجه و تمركز كافى هنگام رمزگردانى مطالب؛

2 – تكرار و تمرين مطالب حفظ شده تا از حافظه كوتاه مدت وارد حافظه بلند مدت شود؛

3 – دسته‏بندى و سازماندهى مطالب؛

4 – تقطيع مطالب هنگام حفظ كردن (براى افزايش ظرفيت حافظه، بايد اعداد و ارقام و كلمات و جملات را تقطيع كرد. براى مثال اگر بخواهيد يك عدد 16 رقمى را حفظ كنيد، قطعاً با مشكل مواجه خواهيد شد؛ اما اگر آن را به چهار قطعه تقسيم كنيد به راحتى مى‏توانيد آن را حفظ كنيد)؛

 5 – استفاده از رمز معنايى (يعنى هنگام رمزگردانى و به خاطر سپردن، به جاى اينكه عين جملات و كلمات را حفظ كنيد، معناى آنها را به خاطر بسپاريد)؛

6 – انتخاب زمان و مكان مناسب براى يادگيرى مطالب؛

7 – داشتن آرامش روانى هنگام يادگيرى؛

8 – اجتناب از عوامل حواس‏پرتى؛

9 – تصوير سازى ذهنى؛ مثلاً مكان‏هايى كه هنگام قدم زدن در خانه از آنها رد مى‏شويد را به خاطر بسپاريد سپس به تعداد اين مكان‏ها واژه‏هاى بى‏ارتباط با يكديگر را حفظ كنيد. براى اين كار تصويرى ذهنى مى‏سازيد كه در آن اولين واژه به اولين مكان و دومين واژه به دومين مكان و… اختصاص دارد و اين كار را تا آخر ادامه دهيد. پس از اينكه واژه‏ها را به اين طريق حفظ كرديد به راحتى مى‏توانيد آنها را با «قدم زدن ذهنى» به ياد آوريد. هر مكان يك تصوير ذهنى و هر تصوير ذهنى يك واژه را بازيابى مى‏كند. اين روش، بدون شك مؤثر است كه به طور حرفه‏اى، براى تقويت حافظه از آن استفاده مى‏شود.[1]

10 – حفظ كردن قرآن و نقش مؤثرى در تقويت حافظه دارد؛

11 – استفاده از روش پس ختام (پيش خوانى، سؤال كردن، خواندن، به خود پس دادن و آزمودن).[2]

شايد يكى از علل افسردگى همين فراموشى‏ها باشد. البته اين احتمال نيز وجود دارد كه افسردگى باعث فراموشى و كاهش توانايى ذهنى شده است. در هر حال بايد با مراجعه به متخصص مسئله بررسى شود.

 

 

پی نوشت ها


[1] – اتكپنسون و هليكارد، زمينه روان‏شناسى، ج 1، انتشارات رشد، چاپ 14.

[2] – همان، صص 491 – 558.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *