آیات عظام امام، تبریزى، خامنه اى، سیستانى، فاضل و وحید: اگر به طور اتفاقى چشمتان به آن بیفتد، اشكال ندارد ؛ ولى نگاه به آن با قصد لذت حرام است و بنابر احتیاط واجب، بدون قصد لذت و ترس افتادن به گناه، جایز نیست.[1]
آیات عظام بهجت، صافى، مكارم و نورى: اگر به طور اتفاقى چشمتان به آن بیفتد، اشكال ندارد ؛ ولى نگاه عمدى به آن (هر چند بدون قصد لذت)، جایز نیست.
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – امام، تعليقات علىالعروة، احكام التخلى ، م2 ؛ مكارم، استفتاءات، ج2، س1033 و تعليقات علىالعروة، (احكام التخلى)، م2 ؛ صافى، جامعالاحكام، ج2، س1707 ؛ نورى، التعليقات علىالعروة، (احكام التخلى)، م2 ؛ دفتر: بهجت ؛ سيستانى، تعليقات علىالعروة، (احكام التخلى)، م2 و Sistani.org، تصوير ، س1 و 2 ؛ تبريزى، صراطالنجاة، ج3، س 778 ؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتاءات، س1314 ؛ فاضل، جامعالمسائل، ج1، س1731 و تعليقات علىالعروة، ج1، (احكام التخلى)، م2 ؛ دفتر: وحيد.