ظاهر قرآن و عترت مثل بقيّه ى ظواهر اعتبار دارد و حجّت است، ظاهر قرآن مثل كتاب ها، و ظاهر عترت مثل ساير انسان ها؛ ولى در باطن با چيزهاى ديگر بسيار تفاوت دارند.قرآن مى فرمايد:
«قُلْ إِنَّمَآ أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُوحَىآ إِلَىَّ» بگو: همانا من بشرى مثل شما هستم، با اين تفاوت كه به من وحى مى شود. سوره ى كهف، آيه ى 110.
و نيز مى فرمايد: «وَ إِنَّهُو فِى أُمِّ الْكِتَـبِ لَدَيْنَا لَعَلِىٌّ حَكِيمٌ» قطعا قرآن نزد ما در امّ الكتاب [= لوح محفوظ] داراى علوّ مرتبه و استوار است.سوره ى زخرف، آيه ى 4
و پيامبر اكرم ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ به انگشت كُره ى ماه را دو نيم كرد. سوره ى قمر، آيه ى 1، «اقْتَرَبَتِ السَّـاعَةُ وَ انشَقَّ الْقَمَرُ»؛ (قيامت نزديك گرديد و ماه شكافته شد). نيز ر.ك: بحار الانوار، ج17، ص349؛ تفسير قمى، ج2، ص340. در محضر آقاى ملاّ خليل قزوينى ـ رحمه اللّه ـ عدّه اى از متمدّنين سطحى نگر و ظاهرگرا راجع به قضيه ى حضرت داوود ـ عليه السّلام ـ كه خداوند در قرآن مى فرمايد:
«وَ أَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ» آهن را براى او نرم نموديم. سوره ى سبأ، آيه ى 10.
گفتند: منظور از اين آيه كه مى فرمايد آهن در دست حضرت داوود ـ عليه السّلام ـ نرم بود، آن است كه به حضرت داوود ـ عليه السّلام ـ نحوه ى ساختن كوره ى آهنگرى را ياد داديم تا آهن را در كوره ى آتش بگذارد تا ملايم و انعطاف پذير باشد، و از زمان او كوره ى آتش اختراع شد.
مرحوم قزوينى فرمود: او كه پيغمبر خدا بود، و شما بعيد مى دانيد كه آهن در دست او نرم و به اختيار او باشد. اين كه چيزى نيست از بنده هم كه پيغمبر نيستم اين كار ساخته است. سپس يك مجمعه يا سينى از مس را كه در برابرش بود، با دو انگشت مثل قيچى از وسط دو نيم كرد و فرمود: اين گونه خداوند متعال آهن را در دست حضرت داوود ـ عليه السّلام ـ نرم و ملايم نموده بود!
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد