همه مراجع: اگر خوف ضرر عقلایى باشد، روزه بر شما واجب نیست و اگر تا ماه رمضان سال بعد بیمارى ادامه یافت، قضا هم واجب نیست. تنها براى هر روز 750 گرم گندم، جو و یا آرد و … را به عنوان كفّاره به فقیر بدهید.[1]
تبصره. ملاك ضرر، تشخیص خود شخص است ؛ یعنى، همین اندازه كه ترس شما نسبت به ضرر، عقلایى باشد، كافى است. احتمال ضرر گاهى از قول متخصص و زمانى از تجربه مریض هاى مشابه و گاهى از تجربه خود انسان، به دست مى آید.
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – توضيحالمسائل مراجع، م 1703 و 1744.