همه مراجع: اگر خوف ضرر عقلایى باشد، روزه بر شما واجب نیست و اگر تا ماه رمضان سال بعد بیمارى ادامه یافت، قضا هم واجب نیست. تنها براى هر روز 750 گرم گندم، جو و یا آرد و … را به عنوان كفّاره به فقیر بدهید.[1]

 تبصره. ملاك ضرر، تشخیص خود شخص است ؛ یعنى، همین اندازه كه ترس شما نسبت به ضرر، عقلایى باشد، كافى است. احتمال ضرر گاهى از قول متخصص و زمانى از تجربه مریض هاى مشابه و گاهى از تجربه خود انسان، به دست مى آید.

 

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی


[1] – توضيح‏المسائل مراجع، م 1703 و 1744.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *