همه مراجع: آرى، نذر صیغه خاصى دارد ؛ براى مثال شخصى در مورد شفا یافتن بیمارى اش نذر مى كند كه مبلغى به فقیر بدهد ؛ پس چنین مى گوید: «اِن شَفَى اللّه مَرَضى فَلِلّهِ عَلىَّ اَن اُعطِىَ الفَقیرَ كَذا». البته لازم نیست به عربى بخواند. همین اندازه كافى است كه بگوید: اگر بیمارى من شفا یابد، براى خدا بر عهده من است كه فلان مبلغ را به فقیر بدهم.[1]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – توضيحالمسائل مراجع، م 2641 ؛ وحيد، توضيحالمسائل، م 2705 ؛ نورى، توضيحالمسائل، م 2639 و خامنهاى، استفتاء، س 1060 و 1100.
