امشب از محراب خون، شوق سفر دارد علی
خلوتی خوش با خدا، شب تا سحر دارد علی
با خدا نجوای او «فُزْتُ و رَبِّ الکعبه» است
در شب قدری که فرصت تا سحر دارد علی…
نخلهای کوفه را یک عمر در ماتم نشاند
داغهایی کز مدینه بر جگر دارد علی
بازتاب خاطرات آشیانی سوختهست
گوشۀ چشمی که بر دیوار و در دارد علی…
لالهزار سینۀ او چون نسوزد از فراق
وقتی از داغ دل زهرا خبر دارد علی…
بینوایان عرب، صد کاسه شیر آوردهاند
تا به دست مرحمت یک جرعه بردارد علی
با نگاهی مینوازد عاشقان خسته را
با کدامین اهل دل امشب نظر دارد علی
برچسب خوردهاباالحسن, امام علی, امام علی علیه السلام, امام علی(ع), امامت, امامت امیرالمؤمنین علیه السلام, امامت امیرالمؤمنین(ع), امیرالمؤمنین, امیرالمؤمنین علیه السلام, امیرالمؤمنین(ع), پنج تن, چهارده معصوم, حیدر کرار, دوازده امام, شعر, شهادت, شهادت امیرالمؤمنین, شهادت امیرالمؤمنین علیه السلام, شهادت امیرالمؤمنین(ع), شهادت حضرت علی, شهادت حضرت علی علیه السلام, شهادت حضرت علی(ع), علی بن ابی طالب, علی بن ابی طالب علیه السلام, علی بن ابی طالب(ع), محمد جواد غفورزاده, مدح امیرالمؤمنین, مدح امیرالمؤمنین علیه السلام, مدح امیرالمؤمنین(ع), مدح حضرت علی, مدح حضرت علی علیه السلام, مدح حضرت علی(ع), ولایت, ولایت امیرالمؤمنین, ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام, ولایت امیرالمؤمنین(ع)