خوارزمی گوید:
پس از او جنادة بن حارث انصاری در حالی که رجز می‌خواند به میدان رفت و جنگید تا آن‌که شهید شد.
ثُمَّ خَرَجَ مِنْ بَعْدِهِ جنادة بن الحرث الأنصاریّ وَ هُوَ یَقُولُ:
أَنَا جُنَادَةُ أَنَا ابْنُ الْحَارِثِ لَسْتُ بِخَوَّارٍ وَ لَا بِناكِثِ
عَنْ بَيْعَتِي حَتَّى يَقُومَ وَارِثِي مِنْ فَوْقِ شِلْوٍ فِي الصَّعِيدِ مَاكِثِ
فَحَمَلَ وَ لَمْ یَزَلْ فَقَاتَلَ حَتَّی قُتِلَ.[1]
[1]– مقتل الحسین (ع) 2: 21، البحار 4: 28، العوالم 17: 271.