گفته اند: زهيربن قين ـ رضوان اللّه تعالى عليه ـ نقل كرده كه با شادى و همراه با غنايم جنگى از غزوه اى برمى گشتيم كه سلمان ـ رضوان اللّه تعالى عليه ـ به ما فرمود:
« إِذا أَدْرَكْتُمْ سَيِّدَ شَبابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ، فَكُونُوا أَشَدَّ فَرحا بِقِتالِكُمْ مَعَهُ. »
هرگاه زمان سرور جوانان اهل بهشت [امام حسين ـ عليه السّلام ـ] را درك كرديد، از يارى كردن او بيشتر شادمان باشيد. هر چند بعضى احتمال داده اند كه مقصود از سلمان، غير از سلمان فارسى ـ رضوان اللّه تعالى عليه ـ است. ر.ك: بحار الانوار، ج 44، ص 372؛ ارشاد، ج 2، ص 72؛ روضة الواعظين، ج 1، ص 177؛ مثير الاحزان، ص 47 ـ به جز مدرك اوّل در مدارك ديگر به اين كه مقصود از سلمان، سلمان فارسى ـ رحمه اللّه ـ است، تصريح شده است.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد