ابن صباغ مالکی گفته است روایت شده:
هنگامی که علی (ع) پس از وفات فاطمه (ع) از کفن و دفن او فارغ شد، به خانه بازگشت از تنهایی به وحشت افتاد ناله‌ای دردناک برآورد و در سوگ فاطمه (ع) سه بیت از ابیات گذشته را سرود.
قال ابن صبّاغ المالکیّ:
روی أنّ علیّاً لمّا ماتت فاطمة و فرغ من جهازها و دفنها، رجع إلی البیت فاستوحش فیه، و جزع علیها جزعاً شدیداً ثمّ أنشأ یقول:…. و ذکر ثلاثة ابیات من رثائه.[1]
[1]. الفصول المهمّة: 140.
برچسب خوردهابن صباغ مالکی, اسناد شهادت, الصدیقة الشهیده, ام الائمه, ام الحسن, ام الحسن و الحسین, ام الحسین, ام السبطین, ام المؤمنین, امام علی, امام علی علیه السلام, اوصاف, اوصاف بی بی دو عالم, اوصاف حضرت زهرا, اوصاف حضرت زهرا سلام الله علیها, اوصاف حضرت فاطمه, بی بی دو عالم, پیامبر, پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله, حضرت زهرا, حضرت زهرا (س), حضرت زهرا سلام الله علیها, حضرت زهرا علیها السلام, حضرت زهرا(عليها السلام), حضرت فاطمه, حضرت فاطمه زهرا, حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها, دختر رسول خدا, راضیة مرضیه, راضیه, روایت, شهادت حضرت زهرا, شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها, شهادت حضرت فاطمه, شهادت حضرت فاطمه سلام الله علیها, شیخ صدوق, صدیقة الشهیده, صدیقه, صدیقه شهید, صفات, صفات حضرت زهرا, صفت های حضرت زهرا, فدک, مقتل حضرت زهرا, مقتل حضرت زهرا سلام الله علیها, مقتل حضرت فاطمه, مقتل حضرت فاطمه زهرا, مقتل حضرت فاطمه زهرا (س), مقتل حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها, مقتل حضرت فاطمه سلام الله علیها, مقتل حضرت فاطمه(س)
