شیخ انصاری گفته است:
روایت شده که علی بن ابی‌طالب (ع) زمانی که فاطمه (ع) را در کفنش پوشیده دید، گریست و برای او، مرثیه‌ای سرود.. و آن‌گاه دو بیت شعر در مرثیه فاطمه (ع)، بیان کرد.
في مراثیها (ع)
قال الأنصاريّ:
یروی أنّ عليّ بن أبي طالب (ع) لمّا رأی فاطمه (ع) مسجّاة بثوبها بکی حتّی رثی له ثمّ قال:… و ذکر بیتین من رثائه.[1]
[1]. الجوهرة: 19.
برچسب خوردهاسناد شهادت, الصدیقة الشهیده, ام الائمه, ام الحسن, ام الحسن و الحسین, ام الحسین, ام السبطین, ام المؤمنین, امام علی, امام علی علیه السلام, اوصاف, اوصاف بی بی دو عالم, اوصاف حضرت زهرا, اوصاف حضرت زهرا سلام الله علیها, اوصاف حضرت فاطمه, بی بی دو عالم, پیامبر, پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله, حضرت زهرا, حضرت زهرا (س), حضرت زهرا سلام الله علیها, حضرت زهرا علیها السلام, حضرت زهرا(عليها السلام), حضرت فاطمه, حضرت فاطمه زهرا, حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها, دختر رسول خدا, راضیة مرضیه, راضیه, روایت, شهادت حضرت زهرا, شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها, شهادت حضرت فاطمه, شهادت حضرت فاطمه سلام الله علیها, شیخ انصاری, شیخ صدوق, صدیقة الشهیده, صدیقه, صدیقه شهید, صفات, صفات حضرت زهرا, صفت های حضرت زهرا, علی بن ابی‌طالب (ع), فدک, مقتل حضرت زهرا, مقتل حضرت زهرا سلام الله علیها, مقتل حضرت فاطمه, مقتل حضرت فاطمه زهرا, مقتل حضرت فاطمه زهرا (س), مقتل حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها, مقتل حضرت فاطمه سلام الله علیها, مقتل حضرت فاطمه(س)
