حضرت فرمود: كودكى كه در رحم مادر است، خداوند مسير زندگى اش را مى داند؛ مى داند اين كودك به چه صورت دوران كودكى و نوجوانى و… خود را مى گذراند، كى به كاروان طالبان علم مى پيوندد، با چه كسى رفيق مى شود، در فلان دو راهى با اختيار خود كدام را بر مى گزيند و با مقدم داشتن شهوت و غضب خود در كارها، با اراده خود به طرف شقاوت مى رود.
پس شقى بودن در رحم مادر به اين معنا نيست كه وقتى در رحم مادر است، به او سرنوشت شقاوت دهند و بگويند تو حتما بايد شقى باشى. ذات اقدس اله همه را سعادتمند خلق كرد. در سوره شمس مى فرمايد: «فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها؛ هر دو راه فجور و تقوا را به انسان نماياند.».[1]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف:آیت اللّه عبداللّه جواد آملی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – سوره شمس91: آيه 8.