پيامبر خدا در حجة الوداع مطالبي فرمودند كه خلاصه اي از آن خدمت شما ارائه مي شود:
1 – تهذيب نفس و تزكيه روح در ابعاد توحيد و پيوند با امام و اتحاد و انفاق و حفظ هماهنگي عامة مؤمنان:
يكي از خطابه هاي رسول اكرم صلي الله عليه و آله در حجة‌الوداع، در سرزمين منا و در مسجد خيف ايراد شده است. آن حضرت در آغاز اين خطبه، در تشويق حاضران براي آن كه گفتارش را به ياد بسپارند، فرمود: خدا ياري كند بنده اي را كه سخنم را شنيد وبه ياد سپرد وبه كسي كه نشنيده بود، رسانيد. چه بسا حامل فقهي كه خود فقيه نباشد و چه بسا حامل فقهي كه آن را به سوي كسي مي برد كه از او فقيه تر است: «نصرالله عبد اسمع مقالتي فوعاها و حفظها و بلغها من لم يسمعها. فرب حامل فقه غير فقيه ورب حامل فقه إلي من هو أفقه منه».
آنگاه فرمود: سه چيز است كه دل هاي مسلمانان بدان ها خيانت روا نمي دارد:
الف: همه كارها را خالصانه براي خدا انجام دادن. توحيد را در همة كارها حاكم كردن.
ب: با زمامداران حق، ناصحانه برخورد كردن و پيوند با امام راستين را محفوظ داشتن و مسائل را با مقام رهبري در ميان گذاشتن و جريان را درست گزارش دادن و رهنمود كامل گرفتن و خالصانه به كار بستن.
ج: اتحاد همه جانبه با مؤمنان را حفظ كردن و از اجتماع آنان جدا نشدن و صفوف به هم فشرده آن ها را ترك نكردن و ملازم صحنه همياري و هماهنگي آنان بودن و تار و پود جامعه اسلامي را با حضور در متن اجتماع مستحكم كردن:
«ثلاث لا يغل عليهن قلب امريء مسلم: إخلاص العمل لله والنصيحه لأئمه المسلمين و اللزوم لجماعتهم»(كافي 1/403-404)
بنابراين، حج گزار خدا را به اخلاص كامل و بي شائبه در دين او مي پرستد و سران و پيشوايان خويش را نصيحت و درباره آن خير خواهي مي كند و همراه با جامعه اسلامي است؛ چنان كه اميرالمومنين امام علي عليه السلام فرمود:
بدان كه در متحد و يكپارچه ساختن امت حضرت محمد صلي الله عليه و آله و هماهنگي و سازگاري آنان با يكديگر، كسي از من حريص تر نيست. من بدين كار، پاداش نيكو و سرانجام شايسته از خدا مي طلبم:
«وليس رجل ـ فاعلم ـ أحرص علي جماعه أمه محمد صلي الله عليه و آله وألفتها مني أبتغي بذلك حسن الثواب وكرم الماب» (نهج البلاغه، نامة 78، بند 2 ـ 3)
2 – برقراري امنيت همه جانبه مردم و حفظ مال و خون آنان از تهاجم:
رسول اكرم صلي الله عليه و آله خطبه اي ديگر در مراسم حجة الوداع ايراد فرمودند(تاريخ يعقوبي 2/109 ـ 112) كه در اين جا بخش هايي از آن نقل مي شود: خداوند خون ها و اموالتان رابر شما حرام فرمود… و در زمين به تبهكاري مكوشيد. پس هر كس كه امانتي نزد اوست آن را ادا كند: «فإن الله حرم عليكم دمائكم و أموالكم… واتقواالله و لاتبخسوا الناس أشياءهم و لاتعثوا في الأرض مفسدين. فمن كانت عنده أمانه فليؤدها».
بنابراين، حج گزار، امين اعراض و اسرار مردم است؛ زيرا دل هاي آزادگان گنجينه هاي اسرار است.
3 – حفظ اصل مساوات و برابري فردي و نژادي:
مردم در اسلام يكسانند. عرب را بر عجم و عجم را بر عرب هيچ برتري نيست مگر به تقواي خدا: «الناس في الإسلام سواء… لافضل عربي علي عجمي و لاعجمي علي عربي إلا بتقوي الله»: همه افراد در برابر قانون اسلامي مساوي و برابرند و هم چنين همه اقوام و قبايل نيز در قبال اسلام يكسانند. بنابراين، حج گزار در پي مساوات با مردم است و خود را بر ديگري برتر نمي بيند و قومش را بر قوم ديگر مقدم نمي شمارد و افراد و ملّت ها را يكسان و برابر مي بيند.
4 – پالايش جامعه اسلامي از سنت هاي جاهلي در مورد اموال و خون ها و بغض و كينه ها:
بدين صورت كه خون خواهي ها و خونريزي هايي كه در جاهليت بر محور انتقام جابرانه و كينه توزي هاي خصمانه رايج بود، خاتمه داده شود و رباخواري هاي گذشته كه خون آشامي اقتصادي بود، پايان يافته تلقي گردد.
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله براي اهميت تحريم ربا و تخطئه خون آشامي جاهلي آن، ضمن آن كه همه اسناد و مدارك بستان كاران ربوي را لغو و بي اثر دانست فرمود:
اولين ربايي كه سند آن را زير پا مي گذارم و باطل بودن آن را اعلام مي كنم سند ربوي عمويم عباس بن عبدالمطلب است:
«كل دم كان في الجاهليه موضوع تحت قدمي… و كل ربا كان في الجاهلية موضوع تحت قدمي و أول ربا اَضعه ربا العباس بن عبدالمطلب»: بنابراين، سابقه بد رفتاري قومي، حج گزار را وا نمي دارد كه در حق آن ها دست به بدي بيالايد. سوره مائده/8: و دنيادوستي او را بدان جا نمي كشد كه به خدا اعلان جنگ داده و بگويد: بيع نيز هم چون رباست؛ سوره بقره/275 زيرا خود مي داند كه خداي سبحان ربا را نابود مي كند و صدقات را فزوني مي بخشد. سوره بقره/276.
5 ـ رعايت حقوق زنان و با آنان به نيكي رفتار كردن و زحمات آنان را با خدمات متقابل و متعادل جبران كردن:
شما را در مورد زنان به خير و نيكي سفارش مي كنم… شما را بر آن ها حقي است و ايشان را بر شما حقي است و پوشاك و خوراك آن ها بايد در حد متعارف باشد: «أوصيكم بالنساء خيراً… و لكم عليهن حق ولهن عليكم حق كسوتهن و رزقهن بالمعروف». بنابراين، حج گزار نظاره گر و شاهد و رعايت كننده اين آيات شريف است كه: «جعل بينكم مودة و رحمة» سوره روم/21 و «هن لباس لكم و انتم لباس كهن» سوره بقره/188 ولَهن مثل الذي عليهن بالمعروف» بقره
6 ـ محترم شمردن حقوق خدمتگزاران و كارگران و زيردستان و برطرف كردن نيازمندي هاي آنان در خوراك و پوشاك، همانند خود:
شما را به زير دستانتان سفارش مي كنم. از آن چه خود مي خوريد به آن ها بخورانيد و از آن چه خود در بر مي كنيد به آن ها نيز بپوشانيد: «فأوصيكم بمن ملكت أَيمانكم فأطعِموهم مما تأكلون وألبسوهم مما تلبسون»: بنابراين، حج گزار به زير دستانش محبت مي ورزد و خود را بر آن ها برتر نمي شمارد، بلكه با آنان بر سر يك سفره مي نشيند و آنچه را خود مي پوشد بدانان مي پوشاند و هيچ گاه از راه تفاخر به آن ها نمي گويد: من از تو داراتر و خوشترم. سوره مريم/74.
7 ـ اصول برادري و فضايل اخلاقي را نسبت به برادران اسلامي رعايت كردن و حيثيت و آبروي آنان را محترم شمردن و به مال و خون آنان تعدي نكردن:
مسلمان برادر مسلمان است، او را فريب نمي دهد و بدو خيانت نمي كند و غيبت او را روا نمي دارد و ريختن خون و تعرض جاني به او را روا نمي داند و تصرف و برداشت چيزي از ثروتش را جايز نمي شمرد مگر با رضايتش: «إن المسلم أخو المسلم لايغشه و لايخونه و لايغتابه و لا يحل له دمه شيء من ماله ألا بِطيبةنفسه»: بنابراين، حج گزار با هر مسلمان ديگري برادر ديني است. پدر او نور و مادرش رحمت است. (بحار 64/64 و 74ـ75)
او پاك است و جز پاك را قصد نمي كند.
8 ـ قرآن كريم و اهل بيت نبوت و امامت عليها السلام را گرامي داشتن و از اين دو وزنة وزين، الهام گرفتن و از آن ها جدا نشدن:
من در ميان شما چيزي بر جا نهادم كه تا زماني كه بدان تمسّك مي جوييد، هرگز گمراه نمي شويد: كتاب خدا و عترتم، يعني خاندانم را: «إني قد خلفت فيكم ما إن تمسكتم بِه لن تضلوا كتاب الله و عترتي أهل بيتي»
بنابراين، حج گزار به ريسمان خداوند چنگ مي زند و هر كس به ريسمان خدا چنگ انداخت به راه راست هدايت شده است. سوره آل عمران /101.
9 ـ همگان را در برابر قانون الهي مسئول دانستن و از احكام اسلام پاسداري كردن و به عنوان ره توشه حج و زيارت كعبه آن چه را در آن صحنه گذشت به غايبان رساندن:
شما مسئول هستيد پس بايد افراد شاهد شما به افراد غايب اطلاع دهد: «إنكم مسئولون فليبلغ الشاهد منكم الغائب»: بنابراين، حج گزار فقيهي است براي مسلمان ديگري كه توفيق حضور در مواقف را نداشته و حرمين و اجتماعاتي را كه در آن ها برپا شده ادراك نكرده، حامل بار فقه است.
10 ـ ولايت و امامت اميرالمومنين، علي بن ابيطالب عليه السلام را مطرح كردن و امت را با امام آشنا كردن و امام را به امت شناساندن و اطاعت او را چون اطاعت پيامبر دانستن و در نتيجه حيات جامعه را زندگي معقول و اسلامي كردن و از زندگي جاهلي نجات دادن.
رسول اكرم صلي الله عليه و آله هنگام بازگشت به مدينه، در محلي نزديك «جحفه» به نام «غديرخم» فرمود: هركس كه من مولاي اويم، علي هم مولاي اوست. خداوندا! دوستدار علي را دوست بدار و با كسي كه با او دشمني مي كند، دشمني فرما: «من كنت مولاه فعلي مولاه. اللهم وال من والاه وعادمن عاداه».(تاريخ يعقوبي 112/2 وكافي 295/1): با گماردن امام علي عليه السلام بدين مقام، دين كامل و نعمت تمام شد. سوره مائده/3.
منبع:پرسمان