مرحوم طبرانی به سند خود از امّ الفضل نقل کرده است که گفت:
در حالی که رسول خدا (ص) بیمار بود و من بالای سر حضرت نشسته بودم، بی‌اختیار گریستم؛ حضرت فرمود: چه چیز سبب گریه‌ی تو است؟ عرض کردم: بر شما می‌ترسم، زیرا نمی‌دانیم که بعد از شما، از مردم چه خواهیم دید. فرمود: شما بعد از من، مستضعف خواهید شد.
قال الطّرانيّ:
حدّثنا علی بن عبد العزیز، حدّثنا عمرو بن عون الواسطيّ، حدّثنا خالد بن عبدالله، عن یزید بن أبي زیاد، عن عبدالله بن الحارث، عن أُمّ الفضل قالت: بینا أنا قاعدة عند رأس رسول الله «صلّی الله علیه [و آله] و سلّم» و هو مریض، فبکیت، فقال: ما یبکیک؟ فقلت: أخشی علیک فلاندری ما نلقی بعدک من النّاس، قال: أنتم المستضعفون بعدي.[1]
[1] . المعجم الکبیر 25: 23 ح 32، مسند أحمد 6: 339، مجمع الزوائد 9: 34.