آیات عظام امام، خامنه اى، فاضل و مكارم: اگر بدون قصد لذت و ترس افتادن به حرام باشد، براى مأموران نظارت در مقام عمل به وظیفه قانونى – به مقدار ضرورت – اشكال ندارد ؛ ولى باید از قصد لذت اجتناب كنند. واجب است افرادى كه براى نظارت و بررسى گمارده مى شوند، از جهت فكرى و روحى زیر نظر راهنمایى مسؤولان باشند.[1]
آیات عظام بهجت، صافى و وحید: نگاه به این فیلم ها – كه همیشه با نگاه شهوت برانگیز همراه است – جایز نیست.[2]
آیه اللّه سیستانى: اگر با قصد لذت باشد، حرام است. اگر بدون قصد لذت و ترس افتادن به گناه باشد، بنابر احتیاط واجب، نگاه كردن به آن جایز نیست.[3]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – خامنهاى، اجوبة الاستفتاءات، س1201 ؛ دفتر: امام، فاضل، مكارم.
[2] – دفتر: بهجت، صافى، وحيد.
[3] – دفتر: سيستانى.
برچسب خوردهائمه علیهمالسلام, اجتهاد, اجتهاد و تقلید, احکام, احکام شرعی, اختلاف نظر, اختلاف نظر مراجع, اساتید, استنباط, استنباط احكام, اصطلاح فقهى, اعتكاف, اعتكاف گناه, اعتکاف در حیاط مسجد, اهمیت اعتكاف, اهمیت روزه, اهمیت نذر, برجستگى, پیامبر ص, پیامبر صلى الله علیه وآله, پیشینه تقلید, تحریك همسر, تقلید, تقلید از مجتهد, تلاش, حج, حیاط, حیاط مسجد, خمس, خمس سپرده گذارى, خمس سفر حج, خوانندگى زن, خوانندگی, دانشجو, دندان, دهان, راهنما, رژلب, روزه, روزه دار, زمان پیامبر, زن, زیارت, سانسور, سانسور فیلم, سپرده گذارى, سفر حج, شامپو, شرایط نذر, عالم, عطر, عطر روزه دار, عكس دختر, فطره, فطریه, فقیه, فیلم, فیلم تحریك همسر, قصد اقامت, قطع اعتكاف, كفاره نذر, کرم, کفاره, کوشش, لثه, مؤونه, ماه رمضان, ماه مبارك رمضان, متعارف, مجتهد, مراجع, مراجع تقلید, مرجع, مرجع دینی, مسجد, معمول, مکه, نذر, نگاه, نگاه به برجستگى ها, نگاه به عكس دختر, نماز, همبستگی, همسر
