همه مراجع: اگر مريض است و براى معالجه بايد افطار كند يا روزه براى او ضرر دارد، نبايد روزه بگيرد و نذر او ساقط است.[1]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – امام، استفتاآت، ج 1، بخش روزه، س 64؛ نورى، استفتاآت، ج 2، س 247.
برچسب خوردهاحکام, احکام روزه, استراحت, استغفار, اسلام, اعلام عيدفطر, افطار, افطاری, بخشش, بخشش گناه, تشنگی, خواب, دین, رمضان, روزه, روزه و نماز, ساقط شدن از نذر روزه, سحر, سحری, ضیافت, عبادت, عيدفطر, فطر, فطره, فطره زن, فلسفه, فلسفه روزه, قرآن, قران, گرسنگی, گناه, مسلمانان, مسلمین, نذر روزه, نماز, نماز و روزه
