استفاده از همین دو روش، یعنی ناز کشیدن و دعوا کردن، عاملی است که باعث می‌شود کودکان این روحیه و رفتار را از خود بروز دهند.
راهکارها
الف. برخورد قاطع و جدّی
پدر و مادر باید در برابر بهانه گیری فرزند با قاطعیت و جدّیت رفتار کنند؛ مثلاً بگویند: غذای امروز ماهی است؛ می‌خواهی بخور نمی‌خواهی نخور! وقتی چند بار با او برخورد قاطع داشته باشیم، از رفتار خود دست برمی دارد.
ب. نظرخواهی از کودک
راهکار دیگر که پیشگیرانه است، این است که مادر در غذا درست کردن از فرزند خود نظر بخواهد؛ مثلاً بگوید: مادر جان! من امروز هم می‌توانم ماکارونی درست کنم و هم ماهی، کدام یک را دوست داری امروز درست کنم؟ بین دو نوع غذا به او حق انتخاب بدهیم. با این کار، قدرت تصمیم‌گیری فرزند بالا می‌رود و همچنین اعتماد به نفسش افزایش پیدا می‌کند.