اصطلاح انزال زودرس وقتى به كار مى رود كه انزال پيش از دخول يا فوراً پس از آن صورت گيرد به طورى كه لذت جنسى را مختل كند. در اين صورت ارضاى خانم ها مختل مى شود، خسته و عصبانى مى گردند و واكنش هاى منفى از خود نشان مى دهند. انزال زودرس مى تواند به صورت اوليه باشد؛ يعنى به دليل اضطراب و ضعف اعتماد به نفس رخ دهد و مى تواند ثانويه باشد؛ يعنى فشارهاى روحى، نگرانى هاى اقتصادى يا برخى داروها عامل انزال زودرس باشد.[1] از اين رو مناسب است روش هايى به كار برده شود كه انزال به تأخير افتد. اينك به بخشى از اين روش ها اشاره مى كنيم:
1 – هرگاه براى مرد احساس اوج لذت جنسى اتفاق افتاد براى چند دقيقه عقب نشينى كند. با تكرار اين كار توسط مرد، انزال عقب مى افتد و ارگاسم هماهنگ ميان زن و شوهر به وقوع مى پيوندد.
2 – در صورتى كه در طول هفته مقاربت ها به حداكثر برسد، انزال زودرس خودبه خود رفع مى شود؛ بنابراين همسرانى كه در هفته يك بار مقاربت دارند، بايد دست كم چهار يا پنج بار مقاربت را در برنامه رفتار جنسى بگنجانند تا از اين راه حساسيت زوجين و به خصوص مرد كمتر شود و بتواند از آميزش طولانى تر و لذت بخش تر برخوردار شوند.
3 – استفاده از كاندوم باعث كاهش سطح تماس و فشار مى شود و بر همين اساس، انزال ديرتر انجام مى گيرد.[2]
4 – نوازش ها و معاشقه هاى پيش از آميزش را خيلى طولانى نكنيد و تنها تا آن اندازه كه همسرتان به مرحله آمادگى برسد، ادامه دهيد.
5 – به محض احساس نزديك شدن به لحظه انزال، عضلات ميان دو ران و مقعد خود را سست كنيد و در همان حال با دهان، نفس آرام و عميق بكشيد.[3]
6 – به علت اينكه منشأ اصلى انزال زودرس اضطراب است، توصيه مى شود آميزش در مكانى آرام، بدون تنش و صدا و مقدارى تاريك، انجام شود.
7 – در موقع آميزش، مرد زير قرار گرفته و زن روى او قرار بگيرد و از اين طريق، تنش هاى روانى مرد كاهش پيدا كند؛
8 – از تقويت جسمانى بدن با غذاهايى همانند عسل، پياز، كباب برّه، دل و قلوه و… دريغ نشود.
با اين روش ها مى توان از انزال زودرس كه خلاف انتظار زن و شوهر است، جلوگيرى كرد. اگر چنانچه با اين روش ها مشكل حل نشد به روان شناس مراجعه شود.
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف:علی احمد پناهی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – لينكن رزمارى، از ناتوانى تا لذت جنسى، ترجمه فرشاد نجفى پور، ص64.
[2] – على اسلامى نسب، درمان هاى جنسى، ص66.
[3] – محمدرضا تقدمى، خستگى جنسى، ص131.