خديجه دختر خويلد از قبيله بنى اسد است كه يكى از قبايل قريش بود. نام مادرش فاطمه بود.[1] از دوران كودكى و نوجوانى ايشان اطلاع زيادى در دست نيست.
از مسائل مهم در دوران جوانى حضرت خديجه، مسئله ازدواج هاى او است. مشهور آن است كه او پيش از رسول خدا صلى الله عليه و آله دو شوهر ديگر به نام هاى ابوهاله تميمى و عتيق بن عائذ مخزونى داشت[2] و عمده مال و ثروت خود را از آن دو به ارث برده بود.
برخى از محققان معاصر ـ با تكيه بر شواهد و قرائن مختلف ـ سعى بر آن دارند كه اثبات كنند خديجه عليهاالسلام در هنگام ازدواج با پيامبراكرم صلى الله عليه و آله باكره و سن او حدود 28 سال بوده است. فرزندانى هم كه به آن بزرگوار نسبت داده شده (مانند رقيه، هند و ام كلثوم) از او نبوده؛ بلكه فرزندان خواهرش بوده اند و آنان كه به نام شوهر او معروف شده اند، در حقيقت شوهران خواهرش بوده اند و حضرت خديجه عليهاالسلام پس از وفات خواهرش، سرپرستى آن فرزندان را به عهده گرفته بود.[3]
آن حضرت عليهاالسلام در جاهليت، با لقب «طاهره» معروف بود[4] و اين نشانگر پاكدامنى او در هنگام بى همسرى اش در آن محيط فاسد و آلوده است. گفته مى شود كه پدر آن بزرگوار در دوران جاهليت، در جنگ هاى «فجّار» كشته شد.[5]
نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها
نویسنده:گروه مؤلفان
[1] – الاصابة، ج 8، ص 99.
[2] – اسدالغابة، ج 5، ص 434؛ الاصابة، ج 8، ص 99.
[3] – ر.ك: الصحيح من سيرة النبى صلىاللهعليهوآله، ج 2، صص 121 ـ 134 ؛ بنات النبى صلىاللهعليهوآله ام ربائبه.
[4] – الاصابة، ج 8، ص 99.
[5] – اسد الغابة، ج 5، ص 434.