زان دست که چون پرنده بی تاب افتاد

بر سطح کِرخت آبها، تاب افتاد

دست تو چو رود تا ابد جاری شد

زان روی که در حمایت آب افتاد

شاعر: سلمان هراتی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *