منظور از «ريبه»، ترس افتادن به گناه و حرام است و منظور از «تلذذ» همان لذت جنسى است. اگر نگاه به ديگرى با يكى از اين دو مشخصه همراه باشد، از نظر شرع مقدس حرام مى گردد. گاهى انسان تنها به جهت لذّت بردن به زن نگاه مى كند؛ بى آنكه بترسد به گناه كشيده شود و گاهى نگاه از روى لذّت نيست؛ بلكه ترس آن است كه به دنبال آن گناهى انجام گيرد و مقدمه ارتكاب حرام گردد. اين دو نوع نگاه حرام است. گاهى ممكن است كه نگاه به زن توأم با دو عنوان ياد شده باشد؛ در اين صورت گناه آن شديدتر است.[1]
پی نوشت
[1] – مكارم، استفتائات، ج1، س825؛ امام، فاضل، مكارم، نورى، تعليقات على العروة النكاح، م27؛ صافى، هداية العباد، ج2، (النكاح) م27؛ سيستانى، منهاج الصالحين ج2، (النكاح) م12.