همه مراجع: هر مقدار از روزه‌ها را كه نگرفته، بايد قضا كند و افزون بر آن، براى هر روز نيز بايد كفّاره بدهد ؛ يعنى، دو ماه روزه بگيرد، يا شصت فقير را سير كند و يا به هر كدام يك مد (تقريبا ده سير) طعام (گندم يا جو و مانند آن) به آنها بدهد.[1]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – توضيح المسائل مراجع، م 1660 ؛ وحيد، توضيح المسائل، م 1668.