همه مراجع: اگر بدون قصد بیرون آمدن منى با همسر خود ملاعبه كند – چنانچه اطمینان دارد منى از او خارج نمى شود – اشكال ندارد و روزه هر دو نیز صحیح است ؛ هرچند اتفاقا از او منى بیرون آید. البته اگر ملاعبه را ادامه بدهند تا آنجا كه احتمال خروج منى پیش آید و خوددارى نكند و منى خارج شود روزه او باطل است و قضا و كفاره دارد.[1]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – توضيحالمسائل مراجع، م 1595 ؛ وحيد، توضيحالمسائل، م 1603 و دفتر: امام، خامنهاى و بهجت.
برچسب خوردهائمه علیهمالسلام, اجتهاد, اجتهاد و تقلید, احکام, احکام شرعی, اساتید, استنباط, استنباط احكام, اصطلاح فقهى, اهمیت روزه, پیامبر ص, پیامبر صلى الله علیه وآله, پیشینه تقلید, تقلید, تقلید از مجتهد, تلاش, خون, خون لثه, خون لثه روزه دار, دانشجو, دندان, دهان, راهنما, رژلب, روابط زناشویى, روابط زناشویى روزه دار, روزه, روزه دار, زمان پیامبر, زناشویى, شامپو, عالم, عطر, عطر روزه دار, فقیه, قصد اقامت, کرم, کوشش, لثه, ماه مبارك رمضان, متعارف, مجتهد, مرجع, مرجع دینی, معمول, ملاعبه, نماز, همبستگی
