سیّد بن طاوس گفته است:
ابن جیرانه در کتاب «غرر» می‌نویسد زید بن اسلم گفت: من از آن دسته کسانی بودم که در زما خودداری علی (ع) و یارانش از بیعت، به همراه عمر هیزم به در خانه فاطمه (ع) بردیم. عمر به فاطمه (ع) گفت: هر کس را که در خانه‌ات حضور دارد، بیرون کن و گرنه خانه را با اهلش می‌سوزانم او می‌گوید: این در حالی بود که در خانه‌ی او، علی، حسن و حسین (ع) و گرووهی از یاران و اصحاب پیامبر اکرم (ص) بودند. فاطمه (ع) فرمود: آیا فرزندانم را می‌سوزانی؟ عمر پاسخ داد: آری! به خدا سوگند چنین کنم! مگر آن که بیرون آیند و بیعت کنند.
قال السیّد بن طاووس:
وَ ذَكَرَ ابْنُ جَيْرَانَةَ فِي غُرَرِهِ قَالَ زَيْدُ بْنُ أَسْلَمَ: كُنْتُ مِمَّنْ حَمَلَ الْحَطَبَ مَعَ عُمَرَ إِلَى بَابِ فَاطِمَةَ حِينَ امْتَنَعَ عَلِيٌّ وَ أَصْحَابُهُ عَنِ الْبَيْعَةِ أَنْ يُبَايِعُوا، فَقَالَ عُمَرُ لِفَاطِمَةَ: أَخْرِجِي مَنْ فِي الْبَيْتِ وَ إِلَّا أَحْرَقْتُهُ وَ مَنْ فِيهِ، قَالَ: وَ فِي الْبَيْتِ عَلِيٌّ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ وَ جَمَاعَةٌ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ، فَقَالَتْ فَاطِمَةُ: أَ فَتُحْرِقُ عَلَى وَلَدِي؟ فَقَالَ: إِي وَ اللَّهِ أَوْ لَيَخْرُجُنَّ وَ لَيُبَايِعُنَّ.[1]
[1]ـ الطرائف: 239، نهج الحقّ و کشف الصدق: 271.