همه مراجع (به جز بهجت): رقص زن براى شوهر، در صورتى كه با موسیقى حرام همراه نشود، جایز است.[1]
آیه اللّه بهجت: اگر همراه با موسیقى حرام انجام گیرد، جایز نیست و اگر بدون آن باشد، بنابر احتیاط واجب جایز نیست.[2]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – تبريزى، استفتاءات، س 1042 ؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتاءات، س 1174 و 1171 ؛ امام، استفتاءات، ج 2، س 35 و 25 ؛ نورى، استفتاءات، ج 2، س 574 و توضيحالمسائل، مسائل مستحدثه ؛ مكارم، استفتاءات، ج 1، س 534 و 535 و 520 ؛ دفتر: وحيد ؛ صافى، جامع الاحكام، ج 2، س 1580 و 1585 ؛ فاضل، ج 1، س 1737 و 989 ؛ سيستانى، Sistani.org، رقص، ش 2.
[2] – دفتر: بهجت.
برچسب خوردهائمه علیهمالسلام, اجتهاد, اجتهاد و تقلید, احکام, احکام شرعی, اختلاف نظر, اختلاف نظر مراجع, اساتید, استنباط, استنباط احكام, اصطلاح فقهى, اعتكاف, اعتكاف گناه, اعتکاف در حیاط مسجد, اهمیت اعتكاف, اهمیت روزه, اهمیت نذر, پیامبر ص, پیامبر صلى الله علیه وآله, پیشینه تقلید, تقلید, تقلید از مجتهد, تلاش, حج, حیاط, حیاط مسجد, خمس, خمس سپرده گذارى, خمس سفر حج, دانشجو, دندان, دهان, راهنما, رژلب, رقص, رقص همسر, روزه, روزه دار, زمان پیامبر, زیارت, سپرده گذارى, سفر حج, شامپو, شرایط نذر, عالم, عطر, عطر روزه دار, فطره, فطریه, فقیه, قصد اقامت, قطع اعتكاف, كفاره نذر, کرم, کفاره, کوشش, لثه, مؤونه, ماه رمضان, ماه مبارك رمضان, متعارف, مجتهد, مراجع, مراجع تقلید, مرجع, مرجع دینی, مسجد, معمول, مکه, نذر, نماز, همبستگی, همسر
