چه كنيم با كسانى(اهل تسنّن.) كه هنگام رحلت به پيغمبر خود مى گويند: « حرف نزن » تعجّب اين كه در صحيح بخارى نوشته است: رسول اكرم ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ فرمود:
« إِيْتُونى بِدَواةٍ وَ كَتِفٍ، أَكْتُبْ لَكُمْ كِتاباً لَنْ تَضِلُّوا بَعْدهُ. » دوات و استخوان شترى بياوريد تا چيزى برايتان بنويسم كه بعد از آن گمراه نگرديد.ر.ك: صحيح بخارى، ج 1، ص 37؛ ج 4، ص 31 و 66؛ ج 5، ص 137؛ ج 7، ص 9؛ ج 8، ص 161.
با اين حال در شرح « ابن ابى الحديد »( شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج11، ص49.) مى نويسد: « اين سخن از مجعولات شيعه است. » شارح خويى( ابراهيم بن حسين دنبلى شهيد خويى (1247 ـ 1325)، صاحب الدرة النجفية فى شرح نهج البلاغه الحيدرية؛ يا حبيب اللّه بن محمّد موسوى علوى خويى (؟ ـ 1324)، صاحب منهاج البراعة فى شرح نهج البلاغه.) مى گويد: اين روايات را عامه هم نقل كرده اند! جاى شگفت است كه ابن ابى الحديد در جاى ديگر از شرح خود (ج6، ص51) همين مسأله را از بخارى و مسلم نقل كرده و افزون بر اين ادعا كرده است كه تمامى محدّثان در صحّت اين روايت اتّفاق نظر دارند.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد