اول ماه از چند راه ثابت مى شود:
1 – خود انسان ماه را ببیند ؛
2 – دو مرد عادل شهادت بدهند كه ماه را دیده اند ؛
3 – عده اى كه از گفته آنان یقین پیدا مى شود، بگویند ماه را دیده اند ؛
4 – سى روز از اول ماه شعبان بگذرد ؛
5 – حاكم شرع (مجتهد جامع شرایط) حكم كند كه اول ماه است.[1]
تبصره. آیه اللّه سیستانى و آیه اللّه وحید معتقدند با حكم حاكم اول ماه ثابت نمى شود.
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – توضيح المسائل مراجع، م 1730.
برچسب خوردهائمه علیهمالسلام, اجتهاد, اجتهاد و تقلید, احکام, احکام شرعی, اساتید, استنباط, استنباط احكام, اصطلاح فقهى, اهمیت روزه, پیامبر ص, پیامبر صلى الله علیه وآله, پیشینه تقلید, تقلید, تقلید از مجتهد, تلاش, ثبوت اول ماه, خون, خون لثه, خون لثه روزه دار, دانشجو, دروغ, دروغ روزه دار, دندان, دهان, رؤیت هلال, راه های ثبوت اول ماه, راهنما, رژلب, روزه, روزه دار, زمان پیامبر, شامپو, عالم, عطر, عطر روزه دار, فقیه, قصد اقامت, کرم, کوشش, لثه, ماه مبارك رمضان, متعارف, مجتهد, مرجع, مرجع دینی, معمول, نماز, هلال, همبستگی