همه‌ی فطرتاً دنبال یک چیز هستیم، تا دورش بگردیم. و چون خود انسان، موجودی لایتناهی است، جز یک دلبر لایتناهی ما را هرگز اشباع نخواهد نمود.

پس ما باید سعی کنیم این سرمایه‌ی خاطرخواهی را در جای خودش خرج کنیم، تا بیشترین بهره را ببریم.

منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 185

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *