حضرت عيسى ـ عليه السّلام ـ در كودكى زياد گريه مى كرد، حضرت مريمـ عليهاالسّلام ـ ناراحت شد. حضرت فرمود: مادر جان، اگر مى خواهى كم گريه كنم، ريشه ى فلان گياه را برايم تهيّه كن و بجوشان و بده بخورم تا كم گريه كنم. حضرت مريم ـ عليهاالسّلام ـ آن را تهيه كرد و جوشاند و آورد و آن حضرت ميل كرد، ولى هنگام خوردن اظهار ناراحتى و گريه مى كرد.
حضرت مريم ـ عليهاالسّلام ـ فرمود: خودت دستور دادى چنين كنم. حضرت عيسى ـ عليه السّلام ـ فرمود: آن دستور از نبوّتم بود، و اين گريه و ناراحتى از صباوت و كودكى من است. « يا أُمّاه! عِلْمُ النُّبُوَّةِ وَضَعْفُ الصَّبا. »: ر.ك: بحار الانوار، ج14، ص254؛ قصص الانبياء جزايرى، ص410؛ قصص الانبياء راوندى، ص270.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد