درد آشنای محرومان

خدا گواه است که به چشم خودم دیدم که چند پیرزن، بر خون‌های خشک شده‌ی شهید مزاری بر سنگفرش کوچه بوسه می‌زدند. در حالی که صدای گریه و ناله‌ی آنان بلند بود، هر کدام زبان حالی داشتند. یکی می‌گفت: «خانه‌ی مرا تعمیر کرده است.»

دیگری می‌گفت: «اجاره خانه‌ی مرا می‌داده است.»

رسم خوبان 16، کمک به نیازمندان، ص 74.