– ما تا اصلاح نکنیم خودمان را، نمی‌توانیم کشور خودمان را اصلاح کنیم.
– هر کسی از خودش باید شروع کند، و عقاید و اخلاق و اعمالش را تطبیق با اسلام بدهد. و بعد از این‌که خودش را اصلاح کرد، آن وقت دنبال این باشد که دیگران را اصلاح کند.
– اگر بخواهد کشور شما یک کشور مستقلی باشد که دیگران نتوانند در آن دخالت بکنند، از خودتان باید شروع کنید.
– شما خودتان را درست کنید، کشورتان درست می‌شود.
– علم و تهذیب نفس است که انسان را به مقام انسانیت می‌رساند.
– این فراموشی از خود مقدّمه برای کمال انسان است.
– همه مکلّفیم که تزکیه بشویم، تا بتوانیم از نور الهی و نور قرآن استفاده کنیم.
– باید خودتان را بسازید تا بتوانید قیام کنید. خود ساختن به این‌که تبعیت از احکام خدا کنید.
– اگر ما خودمان را اصلاح کنیم، قهراً آن مقصدی که ما داریم در دنیا هم صدور پیدا می‌کند.
— سازندگی‌های روحی مقدّم بر همۀ سازندگی‌ها است؛ جهاد سازندگی از خود افراد باید شروع بشود.
– باید انقلاب باطنی بکنیم، باید نفوس‌مان هم منقلب بشود.
– در نفسی که مهذّب است که اگر در دل‌مان هم از بعضی‌مان خوشش نمی‌آید، در مقام عمل، در مقام ذکر، در مقام تبلیغ، بر خلاف نفس خودش عمل بکند.
– اگر علم «بلا تهذیب» باشد ضررش از جهل بدتر است.
– آن وقتی کلام تأثیر دارد که از قلب مهذّب و پاک بیرون بیاید.
– این “من” را اگر انسان زیر پا گذاشت و “او” شد، اصلاح می‌کند همه چیز را.
– گاهی علم توحید انسان را به جهنّم می‌فرستد؛ گاهی علم عرفان انسان را به جهنّم می‌فرستد؛ با علم درست نمی‌شود، تزکیه می‌خواهد.
– علم توحید هم اگر برای غیر خدا باشد از حُجُب ظلمانی است.
– خدا نکند انسان پیش از آن که خود را بسازد جامعه به او روی آورد و در میان مردم نفوذ و شخصیتی پیدا کند که خود را می‌بازد، خود را گم می‌کند.
– آن کس که اتّکا به خدا دارد منصور است.
– دستت از این عالم –که مزرعۀ آخرت است- اگر کوتاه شد، دیگر کار گذشته است و اصلاح مفاسد نفس را نتوانی کرد.
– عید واقعی آن وقتی است که انسان رضای خدا را به دست بیاورد، درون خود را اصلاح کند.
– تا ساخته نشود یک ملّت و یک جامعه، نمی‌تواند به آن مقاصد عالیه‌ای که دارد برسد.
منبع:کلمات قصار ،پند ها و حکمت هایی از حضرت امام خمینی ره /موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)
