همه مراجع: چنانچه سرسال خمسى دریافت آن (بدون زحمت) ممكن باشد، باید خمس آن را بپردازد و در غیر این صورت هر زمان دریافت كرد، باید فورى خمس آن را بدهد.[1]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – امام، استفتاءات، ج 1، س 96 ؛ فاضل، جامعالمسائل، ج 1، س 833 ؛ مكارم، استفتاءات، ج 1، س 319 ؛ بهجت، توضيحالمسائل، م 1379 ؛ سيستانى، منهاج الصالحين، ج 1، م 1251 ؛ نورى، استفتاءات، ج 2، س 372 ؛ تبريزى، استفتاءات، س 946 ؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتاءات، س 870 ؛ صافى، جامعالاحكام، ج 1، س 621 ؛ دفتر: وحيد.
برچسب خوردهائمه علیهمالسلام, اجتهاد, اجتهاد و تقلید, احکام, احکام شرعی, اختلاف نظر, اختلاف نظر مراجع, اساتید, استنباط, استنباط احكام, اصطلاح فقهى, اعتكاف, اعتكاف گناه, اعتکاف در حیاط مسجد, اهمیت اعتكاف, اهمیت روزه, بانک, پس انداز, پیامبر ص, پیامبر صلى الله علیه وآله, پیشینه تقلید, تقلید, تقلید از مجتهد, تلاش, حج, حیاط, حیاط مسجد, خمس, خمس سپرده گذارى, خمس سفر حج, خمس قرض الحسنه, دانشجو, دندان, دهان, راهنما, رژلب, روزه, روزه دار, زمان پیامبر, زیارت, سپرده گذارى, سفر حج, شامپو, عالم, عطر, عطر روزه دار, فطره, فطریه, فقیه, قرض الحسنه, قصد اقامت, قطع اعتكاف, کرم, کوشش, لثه, مؤونه, ماه رمضان, ماه مبارك رمضان, متعارف, مجتهد, مراجع, مراجع تقلید, مرجع, مرجع دینی, مسجد, معمول, مکه, نماز, همبستگی, وام